در غروبی که پر از ساکتی عاطفه بود را در مورخه 28 تیر 91 در داراب سرودم :
دلم خواهد که یارم باشه پیشم
زند بر زخم قبلی باز نیشم
به تیشه برکند از ریشه تارم
کند با زخم خنجر ریش ریشم