بیا و شام غریبانه ام زیارت کن

داراب 28 مرداد 91


پــــدیده دیــــده نــــــدیده بهــــــار تنــــــهایی

رسیـــــــده کـــس نرسیده به کار تنــــــهایی

سپـــــیده نو دمــــیده در انتــــــحار و فـــــــنا

رســـــیده کی رســیده به راهکار تنـــــهایی

کشیده نو کشـیده دلم شاخـــــه ای ز علف

بریده کـــی بریده دلم اعـــــــتبار تنــــــهایی

قرار ندارد حطی را که مـــــی پرد با مــــــوج

کـــــه در قـــــرار نباشــــــد قـــرار تنـــــهایی

به یادگار نوشـــتیم و کــــس نخواهد خواند

به یــادگار بمـــــاند خط زرنگــــار تنـــــهایی

مــــدار دور فلــــــک را پریده ام بـــــــی بال

کــــــه در مـــــدار نمـــــاند مدار تنــــــهایی

بـیا و شـــــــام غریبـــــانه ام زیارت کــــــن

که غم زبانه می کشد از این مزار تنهایی

کوچه

18 مرداد 91 داراب


یاد آن کوچه که در حسرت یک عابر دانا مرده

خـــــاطراتی که به جـا مانده در آن افســــرده

ســـــالها بـوده که از کوچه کســـــی یاد نکرد

شاید این گـــرگ زمان کوچه و عـابر خـــــورده

رفته یاد همه کــــس از دل گمکوچه شــــــهر

نام نفــــرین شـده ماست که جـــــان در برده

با ســــخن گفتن ما فاجــــــعه ای برپا شـــــد

شــــــاخه ســــبز قنـــــاری سخـــــن پژمـــرده

خـــــاک نمــــناک سر کوچه چه بویــــــی دارد

باد بـــــویی که پراکــــــنده و با خـــــــود بـــرده

درد بیــــــــداری عابر همه پاشـــــیده به سنگ

عطر یاســـی است که خـــــالی شــده از هر دُرده

نگاه واژگون

فتاح بحرانی - پنجم مرداد ماه 1391 داراب


تمــــــاشا می کـنی امــــشب نگــــاه واژگون من

و حاشا می کنی سر سبزی دشـت جـــنون من


تو پیـــدا نیــــــستی در انجماد دســـــــت تنهایم

صدایت می کند هر لحظه ای یک قطره خون من


مبارک باشد این تنهایی من با غــــمت امشب

به یاد روزگارانی که بودی سر ســـــتون مــــــن


پــــــر از لاله ست اینــــــجا جــــای دســــت تو

بیا امشـــــب تماشا کن تو باغ لاله گــــون من


تــــو از باغ گلی آورده ای عطری و می پاشی
به روی شاخه ی بشکسته ی زرد و زبون من


گرانت من خریدم رفته ای ارزان تو از دســتم

بــــیا پر کــــن گران بارم تو ای بار گرون مــن

از غروب تنگ دیدار تو دورم

5 تیر ماه 91 داراب


عاشقی
فریاد دارد
داد دارد
داد از بیداد دارد
شانه ی شعر پریشان
دختری
در باد دارد
آخرین دیدار تو
صد گریه
در پرواز دارد
شعر تو
دارد چه شوری
شعر تو
دارد چه نوری
شعر سرخ با شعوری
کاسه صبر دلم
را می شمارم
غرق شورم
غرق نورم
غرق شعرم
غرق دیدار غرورم
با غریبی
الفتی دارم
که از پیش تو دورم
با غریبی الفتی دارم
که از پیش تو دورم
غرق شعرم
غرق شورم
غرق نورم
غرق دیدار غرورم
با غریبی

الفتی دارم

که از پیش تو دورم